De officieren van justitie

Uit de grondige voorbereiding en de uitvoering van de liquidatie blijkt dat de 2 opgepakte mannen geen ander doel hadden dan Derk Wiersum te vermoorden. In de weken voor de liquidatie maakten ze met gestolen auto’s verkenningsritten door Wiersums woonwijk. In die auto’s en in de vluchtauto zijn hun DNA-sporen gevonden. Ook op basis van telefoongegevens staat vast dat zij in de omgeving van Wiersums huis zijn geweest en dat zij voorafgaand aan de liquidatie intensief contact met elkaar hadden. Uit afgeluisterde gesprekken na de moord blijkt ook hun betrokkenheid. Kort daarna beschikten ze bovendien ineens over veel contant geld. De huurmoordenaars verdienen beiden een levenslange gevangenisstraf.

De advocaten

De 2 verdachten moeten worden vrijgesproken. Ze waren in de ochtend van 18 september allebei elders. Het proces is ook niet eerlijk omdat er veel onduidelijk is over de bruikbaarheid van de telefoongegevens. Bovendien zijn niet de volledige historische verkeersgegevens verstrekt. Daarin staan ook tegenstrijdigheden of onjuistheden. Het hoeft ook geen huurmoord te zijn geweest, en zijn alternatief scenario’s: een beroving van Wiersums Rolexhorloge, een uit de hand gelopen ontvoeringspoging, bedreiging van Wiersum of een poging om informatie over de kroongetuige uit het onderzoek Marengo te krijgen. Bij een eventuele bewezenverklaring zouden de mannen geen levenslange gevangenisstraf moeten krijgen. Levenslang moet worden bewaard voor uitzonderlijk zware incidenten met meer slachtoffers.

De rechtbank kan op basis van het dossier niet vaststellen of eliminatie van de advocaat van de kroongetuige tot doel had de kroongetuige, of zijn directe omgeving, te intimideren. Deze zaak heeft zich uitsluitend gericht op de uitvoerders van de moord, en niet op de opdrachtgevers. Vast staat wél dat het om een huurmoord ging en dat de 2 (jeugd)vrienden hiervoor zijn ingeschakeld en betaald. Hun alibi’s zijn niet sluitend. Op basis van het bewijsmateriaal is niet vast te stellen wie van de 2 de schutter was en wie de chauffeur van de vluchtauto. Voor de veroordeling maakt dit geen verschil: uit hun handelen blijkt immers dat ze er gezamenlijk op uit waren om Wiersum te vermoorden. Zij krijgen daarvoor allebei een gevangenisstraf van 30 jaar.

De verdachten en het Openbaar Ministerie zijn in hoger beroep gegaan tegen de uitspraak van de rechtbank Amsterdam.

De minister verzoekt de Ondernemingskamer op 4 maart 2013 om de schadeloosstelling vast te stellen. De minister biedt een schadeloosstelling aan van 0 euro voor alle onteigende effecten en vermogensbestanddelen. Volgens de minister hadden SNS Bank en SNS Reaal op het moment van de onteigening geen toekomstperspectief meer. Als niet zou zijn onteigend, lag faillissement of liquidatie van SNS Bank en SNS Reaal voor de hand. De minister gaat ervan uit dat de onteigende effecten en vermogensbestanddelen waardeloos waren. Veel rechthebbenden op onteigende effecten en vermogensbestanddelen verweren zich tegen het standpunt van de minister. Zij zijn van mening dat de werkelijke waarde veel hoger is en dat een hogere schadeloosstelling moest worden vastgesteld. De minister biedt in de loop van de tijd hogere bedragen aan voor de onteigende effecten en vermogensbestanddelen (300 miljoen euro), maar deze zijn volgens de rechthebbenden lang niet hoog genoeg.

De Ondernemingskamer vraagt 3 deskundigen om de waarde van de effecten en vermogensbestanddelen te bepalen. Op 27 april 2018 is het rapport van de deskundigen klaar. Op verzoek van de Ondernemingskamer maken de deskundigen daarna nog een aanvullend rapport. Op 11 februari 2021 doet de Ondernemingskamer een einduitspraak in deze zaak. De Ondernemingskamer vindt het aanbod van de minister geen volledige vergoeding voor de schade die de onteigende partijen hebben geleden. Het verzoek van de minister wordt daarom afgewezen. Verder stelt de Ondernemingskamer de waarde vast van de effecten en vermogensbestanddelen op 1 februari 2013 (de datum van de onteigening). De schadeloosstelling voor de onteigende effecten en vermogensbestanddelen van SNS Bank en SNS Reaal wordt door de Ondernemingskamer vastgesteld op in totaal 804.810.000 euro.

De Staat is bij de Hoge Raad in cassatie gegaan tegen de beschikking van de Ondernemingskamer.